بسم الله الرحمن الرحیم

می گوید سید مرتضی آوینی را نمی شناختم. شاید به جهت کار زیاد و وقت نداشتن برای کارهای غیر، حتی تلویزیون دیدن او را نمی شناختم. یک روز ظهر که در دفتر کارم بودم و مشغول انجام وظایف، آمدند و گفتند که سید مرتضی آوینی آمده برای ساختن فیلم های مستندش مجوز ورود به فکه را می خواهد. گفتم صادر کنید بیاورید. برگه مجوز را آوردند مهر و امضا کردم. چند قسمت از روایت فتح را دیده بودم اما بچه ها نگفتند که سید همان کارگردان برنامه معروف روایت فتح است. اگر گفته بودند شاید قبل از رفتنش و در هنگام صدور مجوز زیارتش می کردیم. خلاصه مجوز را دادیم و سید رفت.... و بعد خبر شهادتش را آوردند و تازه فهمیدم برای شهادت مجوز صادر کرده ام.! البته مجوزی که از قبل صادر شده بود و ما فقط واسطه ی از بین بردن موانع ورود بودیم.!
هروقت که سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی می شود این خاطره اش را گاهی همراه با ناراحتی تعریف می کند. و گاهی هم با شوخی و خنده می گوید تقصیر من بود...!

مکه برای شما ، فکه برای من ، بالی نمی خواهم . این پوتین های کهنه هم می توانند مرا به آسمان ببرند...شهید آوینی

بسم الله الرحمن الرحیم

 امام صادق(ع) می فرماید :
کسى که مى‏خواهد در همسایگى پیامبر (ص) و در کنار على (ع) و فاطمه (س) باشد، زیارت امام حسین (ع) را ترک نکند. (وسائل الشیعه، ج 10 ص 331، ح 39)

بسم الله الرحمن الرحیم

سه اول گناهی که انجام شد کبر و حرص و حسد بود.کبر که شیطان ورزید و خود را از آدم برتر دید. حرص که آدم ورزید و طمع میوه ممنوعه را کرد و از بهشت به زمین رانده شد و حسد که قابیل ورزید و برادرش هابیل را از روی حسادت به قتل رسانید.در حدیث داریم که ریشه کفر سه چیز است: کِبر و حرص و حسد....
و تاریخی که مرتب تکرار می شود و همان شیطان ها و همان ادم ها و همان قابیل ها....

بسم الله الرحمن الرحیم

وقت کم/ کار زیاد/ کارهای عقب افتاده و انجام نشده فراوان/ تمایلات و اشتیاق در انجام بعضی از کارهای عقب افتاده زیاد/ دلتنگی برای دوستان در اوج/ قول های داده شده و عمل نکرده جای خود/ و جسمی که محدود است و روحی که محدودتر ....

بسم الله الرحمن الرحیم

دلم به یکباره آنقدر سوخت که اشکم را جاری کرد.... باز هم امتحان و باز هم امتحان.... و من گاهی رفوزه و گاهی هم قبول اگرچه نمره ی قبولی ام را ندانم.... و حاجتی که در اعماق دل رسوب کرده است و گاهی چون کوه آتشفشان فوران می کند و زمین و زمان دلم را ذوب کرده و به هم می ریزدم.... و من در غیر آن لحظات کوتاه چون سنگ خارا سرد و بی روح روزگار می گذرانم.... و برای خودم قصه ی دلداری و تقدیر و الله را میخوانم....

پی نوشت:
وقتی برای مدتی مثل من اینترنت ندیده باشید سه چهار تا پست با هم خواهید زد.!

ریز نوشت:_ در صورتی که مایل به خواندن مطلب این پست هستید؛ در قسمت دیدگاه(کامنت) اعلام بفرمایید تا در صورت صلاحدید، رمز مربوطه در قسمت نظراتِ وبلاگِ شما ارسال گردد._ کامنت های مطالب رمز دار به صورت خصوصی باقی خواهند ماند._ مطالب رمزدار، همان قسمت از تراوشات ذهنی من است که همگان مجاز به خواندن آن نیستند.(اصلا این متن را فقط خانم ها مجاز به خواندنش هستند.)

بسم الله الرحمن الرحیم

دوباره بهار دیگری برای طبیعت رقم خورد. و بهار دل های من و تو آن زمانی است که تحولی به سان تحول هر ساله طبیعت آنچنان نمودار گردد که شاهدان آن تحول را تصدیق کنند. و برای همین است که هر ساله در حین لحظه تحول عالم، از خدا می خواهیم که یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر الیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال....(ای دگرگون کننده قلب ها، ای تدبیر کننده شب و روز، ای متحول کننده حال و احوال، متحول کن حال ما را به بهترین وجه و حال)

احسن حال را از او می خواهیم و می خواهیم دگرگونمان کند به بهترین حالتی که خود به آن عالِم است. یکی از آیاتی که باعث تحول در وجودم شده است این آیه است که می فرماید:

یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله یغفرالذنوب جمیعا....(ای بندگان من که در حق خودتان اسراف کرده اید از رحمت الله ناامید نشوید همانا الله همه گناهان را می آمرزد.

همین که می شنوم از او که می گوید از رحمتم ناامید نشوید و همین که می گوید همه گناهانتان را می بخشم دلگرمی بزرگی است و انرژی ناتمام شدنی برای شروعی دوباره همراه با تحولی که در روش و منش می دهد. و پس از آن آیه معروف الم یان للذین امنوا ان تخشع قلوبهم لذکرالله.....(آیا وقت آن نرسیده است که کسانی که ایمان آورده اند قلوبشان را به ذکر خدا خاشع کنند)، خط و مشی این روش و منش را مشخص می کند. بهار طبیعت همراه با بهار دل و تحول روح و جان مبارک باد.

پی نوشت:

_ به دلیل نداشتن اینترنت مطلبی که باید اول فروردین در وبلاگ پست می خورد تا امروز به تاخیر افتاد.!

ط¢ط±ط§ظ…ط´غŒ ع©ظ‡ ط´ط§غŒط¯ ط¯ط± ط§غŒظ† ط¯ظ†غŒط§ ظ‡ط±ع¯ط² ظ¾ط§ط¨ط±ط¬ط§ ظ†ط¨ط§ط´ط¯. ط¢ط±ط§ظ…ط´غŒ ع©ظ‡ طھظ…ط§ظ… ظ„ط­ط¸ط§طھ ط¹ظ…ط± ط¨ظ‡ ط¯ظ†ط¨ط§ظ„ط´ ظ…غŒ ط¯ظˆغŒ ط§ظ…ط§ ط§ظˆ ط³ط±غŒط¹ طھط± ط§ط² طھظˆ ط¬ط§غŒطھ ظ…غŒع¯ط°ط§ط±ط¯ ظˆ ظ‡ظ…غŒط´ظ‡ ط³ط¨ظ‚طھ ط§ط² طھظˆ ع¯ط±ظپطھظ‡ ط§ط³طھ. ظ‡ظ…ط§ظ† ط¢ط±ط§ظ…ط´غŒ ع©ظ‡ ط­طھغŒ ظˆظ‚طھغŒ ع©ظ…غŒ ط¯ط± ط³ط§غŒظ‡ ط§ط´ ط®ظ†ع© ظ…غŒ ط´ظˆغŒ ط¯غŒع¯ط±ط§ظ†غŒ ظ‡ظ…غŒط´ظ‡ ظ‡ط³طھظ†ط¯ طھط§ ظ‡ظ…ط§ظ† ط³ط§غŒظ‡ غŒ ط¨غŒ ط±ظˆط­ ط±ط§ ظ†غŒط² ط§ط² طھظˆ ط¯ط±غŒط؛ ع©ظ†ظ†ط¯. ط¯ظ„ظ… طھظ†ع¯ ط§ط³طھ ظˆ ط§طµظ„ط§ ط§غŒظ† ط¯ظ„طھظ†ع¯غŒ ط±ط§ ط¯ظˆط³طھ ظ†ط¯ط§ط±ظ… ع©ظ‡ ط¨ط±ط§غŒظ… غŒط§ط¯ط¢ظˆط± ط®ط§ط·ط±ط§طھغŒ طھظ„ط® ظˆ ط«ط§ظ†غŒظ‡ ظ‡ط§غŒغŒ ط³غŒط§ظ‡ ط§ط³طھ...

پی نوشت:
این مطلب در ماشین در حین مسافرت با گوشی موبایل نوشته و سند شد. به دلیل عجایب خلقت هایی که در اینترنت ایران و در براوزرهای موبایل ها هست مطلب در وبلاگ به این صورت دیده می شود.! یادم نیست چه نوشته بودم ولی فقط این را بگویم که مطلب مربوط به آرامش بود با عنوان " همان آرامش دست نیافتنی"....

بسم الله الرحمن الرحیم

نامه جمعی از شیعیان بحرین به امام خامنه ای
متن کامل این نامه که به شرح ذیل است :

بسم‌الله الرحمن الرّحیم
محضر مبارک ولی امر مسلمین جهان
حضرت آیت‌ الله العظمی سید علی خامنه ‌ای (مدظله العالی)
سلام علیکم ..
با سلام و صلوات بر خاتم أنبیاء محمد مصطفی (ص)،‌ او که پیامبر بود و از ایشان رسالت بر دوش داشتن را آموختیم، بر علی (ع) که از ایشان عدالت وار بودن را یاد گرفتیم، بر سیده دو عالم که در ایشان ولایتمداری را یافتیم، بر سبْطیْ شباب اهل الجنّة که از ایشان صبر و فرهنگ سرخ شهادت را به ارث بردیم، ‌بر ائمّه‌ طاهرین علیهم‌ السّلام که از ایشان جهاد در راه حقّ را آموختیم و بر تک سوار آخر الزّمان (عج) که از ایشان انتظار اصلاح را به تعلم نشستیم.
سلام ما بر آن امامی که در عرصه‌ی تاریک تاخت و تاز طاغوتیان قیام نمود و درود فراوان بر حضرتعالی که پرچمدار فعلی انقلاب اسلامی و ولی امر مسلمین جهان هستید.
ما گروهی از شیعیان بحرین هستیم که از حضرتعالی تقلید می کنیم و سیرت و سنت جنابعالی برای ما حجت است. واقعیت این است که اکنون از ظلم و ستم آل خلیفه نزد جنابعالی شکایت می کنیم.
فشار بر ما سنگین شده به حدی که برادران و خواهران و عائله ما را در مقابل چشممان می کشند، فریادرسی کمک نمی کند ما را. اجتماع می کنیم برای رضای خدا و در راه عزت مسلمین و شیعیان اما کشته می شویم.
از شما درخواست می کنیم برایمان نزد خدا دعا کنید زیرا اطمینان به استجابت آن داریم. و در ثانی کوچک تر از آنیم که درخواستی کنیم، مع ذلک رنج این آلام و مصیبت ها را که از هر طرف ما را احاطه کرده، جز با حضرتعالی با چه کسی در میان بگذاریم؟! هر طور که صلاح می دانید ما مقلدان و فرزندان خود در بحرین را یاری دهید. سخنرانی عربی جنابعالی در خصوص انقلاب مصر، برادران مصری ما را منصور گردانید و موجب توفیق و نصرت آنان شد، ما نیز در رنج و عذابیم و جز مقاومت و آمادگی برای شهادت چیزی نداریم و خداوند متعال فتح و نصرت را مسئلت می کنیم..
والنصر قادم إنشاءالله
جمعی از مقلدان حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در بحرین

بسم الله الرحمن الرحیم

بیانات امام خامنه ای در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى‌ (19/12/1389)

در این «مناجات الشّاکین» که منسوب به حضرت سجاد (سلام اللَّه علیه) است، اولین شکایت این بزرگوار، شکایت از خودش است: «الهى الیک اشکو نفسا بالسّوء امّارة و الى الخطیئة مبادرة». بعد که مبالغى از خود شکایت میکند، آن وقت عرض میکند: «الهى اشکو الیک عدوّا یضلّنى». اول شکایت از خودمان، بعد شکایت از دشمن. باید این را مراقبت کنید.

 خب، حالا کى مراقبت کند؟ چگونه مراقبت کنیم؟ جوابش این است که در درجه‌ى اول، مسئولان و زبدگان و برجستگان و روشنفکران و دانشمندان و علما و کسانى که محیطِ تأثیر دارند، از رفتارهاى خودشان مراقبت کنند. همان طور که عرض کردیم، قدرت‌طلبى است، دنیاطلبى است، دنبال اختلاف رفتن است، جنجال درست کردن است،  خلاف اخلاق حرکت کردن است؛ که من در اینجا میخواهم روى این مسئله‌ى خلاف اخلاق حرکت کردن تکیه کنم.

 فضاى اهانت و هتک حرمت در جامعه، یکى از آن چیزهائى است که اسلام مانع از آن است؛ نباید این اتفاق بیفتد. فضاى هتک حرمت، هم خلاف شرع است، هم خلاف اخلاق است، هم خلاف عقل سیاسى است. انتقاد، مخالفت، بیان عقاید، با جرأت، هیچ اشکالى ندارد؛ اما دور از هتک حرمتها و اهانتها و فحاشى و دشنام و این چیزها. همه هم در این زمینه مسئولند. این کار علاوه بر اینکه فضا را آشفته میکند و اعصاب آرام جامعه را به هم میریزد - که امروز احتیاج به این آرامش هست - خداى متعال را هم از ما خشمگین میکند.

من میخواهم این پیامى باشد به همه‌ى آن کسانى که یا حرف میزنند، یا مینویسند؛ چه در مطبوعات، چه در وبلاگها. همه‌ى اینها بدانند، کارى که میکنند، کار درستى نیست. مخالفت کردن، استدلال کردن، یک فکر سیاسى غلط یا یک فکر دینى غلط را محکوم کردن، یک حرف است، مبتلا شدن به این امرِ خلاف اخلاق و خلاف شرع و خلاف عقل سیاسى، یک حرف دیگر است؛ ما این دومى را به طور کامل و قاطع نفى میکنیم؛ نباید این کار انجام بگیرد. متأسفانه بعضى این کار را میکنند. من بخصوص به جوانها توصیه میکنم. بعضى از این جوانها بلاشک مردمان بااخلاص و مؤمن و خوبى هم هستند، اما خیال میکنند این وظیفه است؛ نه، من عرض میکنم این خلاف وظیفه است، عکس این وظیفه است.

 البته از نفوذها، از اغواهاى شیطانى دشمنان، از دخالتهاى دشمنان هم نباید غفلت کرد. همان طور که امام بارها میفرمودند، گاهى اینجور افراد وارد اجتماعات پرشور و مؤمن و مخلص میشوند و آنها را به یک سمتى و یک حرکتى میکشانند؛ از این هم نباید غفلت کرد؛ هم غفلتهاى ناشى از احساساتى شدن، هم ناشى از ندیدن دستهاى دشمن. بنابراین من بخصوص از جوانها میخواهم که نگذارند این فضاى غیبت و تهمت و فحاشى و هتاکى و شکستن حرمتها ادامه پیدا کند. وقتى که ادامه پیدا کرد، طبعاً همان طور سرایت هم میکند - مثل بیمارى مسرى - ناگهان مى‌بینید مثلاً در نمازهاى جمعه که محل خشوع و ذکر و توجه است، یک چنین چیزهائى گاهى احیاناً دیده میشود، که غلط اندر غلط است. انسان اگر چنانچه آن خطیب نماز جمعه را قبول ندارد، خب، اصلاً پاى خطبه‌اش نمى‌نشیند، به او اقتداء هم نمیکند، مى‌آید بیرون. یا حتّى گاهى اوقات در درسها، در محیطهاى علمى و درسى از این چیزها دیده میشود؛ که اینها غلط است، مضر است و مخالف مصلحت انقلاب است؛ اینها همان ضربه زدن و شکاف ایجاد کردن و تَرک‌دار کردن هیئت عظیم و شفاف و باشکوه نظام اسلامى است که دارد با قدرت حرکت میکند و پیش میرود.