بسم الله الرحمن الرحیم

اکثر ما آدمها، همیشه به دنبال آنچه نداریم می گردیم. همین مساله باعث می شود که به طور مداوم، دچار استرس، ناراحتی، افسردگی و نارضایتی باشیم. این شیوه، از غلط ترین شیوه هایی است که می توان برای زندگی کردن، انتخاب کرد. انتخابی برای زندگی کردن است که خداپسندانه هم نیست. استناد میکنم به آیه ای از سوره مبارکه بقرة که خداوند در قرآن می فرماید: و عسی ان تکرهوا شیء و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیء و هو شر لکم(آیه 216). شیوه ی صحیح اندیشیدن و زندگی کردن این است که انسان همان نعماتی را که خدا به او داده است قدر بداند.

اکثر ما، آنچه را که داریم نمی بینیم و پیوسته به دنبال نداشته های زندگیمان هستیم. و جالب تر آنکه حتی برای به دست آوردن آن نداشتن ها تلاش آنچنانی هم نمیکنیم. فقط به جای خالی اش فکر میکنیم و برای خود جنگ اعصاب و ناراحتی و سردرگمی درست میکنیم. هر زندگی مشکلی دارد. در زندگی های مختلف، نوع مشکل و توان فرد برای مقابله با مشکلات زندگی اش متفاوت است. و درجه سختی و آسانی مشکلات هم با هم فرق دارند. گاهی به راحتی می توان از پسِ مشکلی برآمد و گاهی به سختی. در هر صورت آنچه مهم است و معقول به نظر می رسد این است که: گذشته ها که گذشت و رفت. آینده هم که هنوز نیامده و به یقین و با قدرت می گویم که انسان از ثانیه ی بعدی خود هم بی خبر است. پس عاقلانه اش این است که حال را دریابیم.

و ادراک حال، معنی کلی و گسترده اش در این خلاصه می شود که قدر تک تک نعمتهایی که داریم را بدانیم و بگردیم ببینیم چگونه می شود با استفاده از همین نعمت ها صحیح تر، آرام تر و خداپسندانه تر زندگی کرد. غصه نداشتن ها را خوردن، فکر به گذشته و حسرت بردن و غوطه ور بودن در هر زمانی به جز حال، باخت محض است. زمان حال را دریابیم و شاکر نعماتی که همین حالا داریم، باشیم و از آنها بهره بگیریم.

بسم الله الرحمن الرحیم

از پاسخ من معلمان آشفتند/ از حنجرشان هرچه در آمد گفتند/ اما به خدا هنوز من معتقدم/ از جاذبه تو سیب ها می افتند

 پی نوشت:
شعر مرتبط است با قریب 9 سال پاسخ در کمال سکوت.

بسم الله الرحمن الرحیم

لقد خلقنا الانسان فی کبد(سوره بلد)
همانا ما انسان را در رنج و سختی آفریدیم.

ب: چقدر آدم مریض می شود. سخت است. مثل مردنی ها.   الف: مگر نمیدانی آدم، آهی هست و دمی؟ ب: نمی خواهم.    الف: همین است دیگر. فکر کردی سنگی؟ گوشت و پوست و استخوانی. ب: نمی خواهم.    الف: اینجوری است دیگر. نخواهی هم همین است...

بسم الله الرحمن الرحیم

شهدا امامزادگان عشقند و مزارشان زیارتگاه اهل یقین است. (امام خمینی (ره) )

بسم الله الرحمن الرحیم

خاکی که به روح جلا می دهد. حتی در زمان حاضر. باور نداری امتحان کن. یاد حسینیه گردان تخریب بخیر... شاید دیگر هرگز زیارت خاک های مقدس جنوب قسمتم نشود. اما حاضرم لااقل خادم الشهدا در دوکوهه بشوم. همان دو کوهه ای که در سرنوشتش بدرقه شهید نوشته شده است. همان خاک پای شهید. خاک پای همان ها که الله پذیرفتشان...

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا اینجوری که تو داری با من برخورد می کنی...من در این حد نیستم خودتم میدونی. امتحان یکی دو تا سه تا. بابا امتحان چند تا پدرم درومد. اگه امتحان میگیری خودت تواناییشو بده. خیلی خسته ام. اینقدر که ترجیح میدم سکوت کنم. سکوت...سکوت... نه از آنها که بالاترین فریاده...سکوت واقعی. حرفی ندارم بزنم. فقط سکوت...

بسم الله الرحمن الرحیم

این مصاحبه برای مجله الکترونیکی چارقد انجام شده است. همین گفتگو را با کمی ویرایش به تشخیص سردبیر اینجا ببینید.

11- درباره ی فعالیت هایی که تا به حال در سایت انجام شده توضیحی بدهید.

در سایت ما سعی کردیم به افکار مختلفی که در مورد حجاب و عفاف مطرح است؛ بپردازیم. بحث اطلاع رسانی اتفاقات داخل دانشگاه بوده است. اتفاقاتی که مسئولین در جریان آن نیستند و مردم در جریان آن نیستند. در آینده این قسمت تقویت خواهد شد و استقبال خوبی هم از آن شده است. و یکی هم بحث فراخوان هایی است که از طریق سایت انجام می شود و اگر لازم باشد آحاد دانشجوها و یا مردم وارد صحنه شوند از این طریق اطلاع رسانی می شود.

اوایل فعالیت ما در سایت بیشتر بود اما اکنون فعالیت ما بیشتر متمرکز شده به فعالیت های درون دانشگاهی. بخش خبرنگاری که فعال شود سایت به نسبت قبل فعال تر خواهد .

12- بازخورد خبری جنبش حیا تا کنون چگونه بوده است؟

چند تا از خبرگزاری ها خیلی همکاری کردند. از جمله خبرگزاری فارس و جهان نیوز که در این زمینه اطلاع رسانی خوبی داشتند و از این دو خبرگزاری تشکر میکنم. درخواست همکاری از خبرگزاری ها داریم. صدایمان باید برسد به مسئولین. ارتباط بین دانشگاه ها برقرار بشود دانشگاه های آزاد و دولتی و غیره. همه دانشگاه با هم کار کنند که این جنبش یک جنبش جریانی بشود.

13- چرا گرایش زنان در سده های اخیر به اسلام از بزرگترین دغدغه های دولت های غربی شده است؟

خدا برای اختلاط زن و مرد محدودیت قائل شده است. یکی از دلایلش این است که این اختلاط، روند زندگی سالم را خدشه دار می کند. در فضای دانشگاهی ما الان فعالیت اصلی دانشگاه که فعالیت علمی است؛ تحت الشعاع این قضیه قرار گرفته است. تحت الشعاع ارتباط های نامناسب و غیر اسلامی و اثرات سوئی که در فضای دانشگاه این ارتباط ها ایجاد کرده است. در جامعه هم همین است. اگر قرار باشد فضایی که مناسب و در خورد شأن یک جامعه است شکل بگیرد یکی از لازمه هایش این است که ارتباط ها ارتباط های مناسبی باشد و مردم از آن کار اصلی و فعالیت اجتماعی شان غافل نشوند. در کشورهای غربی هم چون دغدغه ی دولتمردانشان این است که سیاستمدارها کار خودشان را بکنند، غول های اقتصادی کار خودشان را بکنند و مردم هم حرفی نزنند و یا اگر حتی شد حمایت هم بکنند؛ این مساله ارتباط های نامناسب یکی از راهکار هایی است که مردم را غافل بکننند از این که سیاستمداران و غول های اقتصادی چه می کنند. یکی از اساتید می گفت در کشور فرانسه در مدارس و دانشگاه ها اگر کسی غذایی که گوشت خوک دارد را نخورد به او تذکر می دهند و یا اگر کسی حجاب داشت به او تذکر می دهند. از دلایلی که در اسلام، مسلمانان از خوردن گوشت خوک منع شده اند این است که مردها را از نظر اخلاقی بی غیرت و بی تفاوت می کند. رعایت نکردن حجاب در زن ها هم باعث کم شدن حیا و در نهایت از بین رفتن حیا می شود. و نبودن غیرت در مردان و حیا در زنان، منشاء فساد در جوامع است.

14- دیدگاه های مطرح شده در جامعه و رسانه را نسبت به زن وتفاوت آن با دیدگاه اسلامی را چگونه می بینید.

در حقیقت چیزی که در رسانه ها پخش می شود نمونه سازی برای یک زن مسلمان از دیدگاه اسلام نیست. چیزی که رسانه به تصویر می کشد در بعضی موارد حتی شده یک اهرم فشار بر روی آرمان های انقلاب بوده است. مساله بعدی این است که حرف ها خیلی خوب و پرمعناست. اما وقتی وارد عمل می شویم می بینیم که به جنبه های غیر دینی بیشتر پرداخته شده و جنبه های دینی کمتر به آن توجه شده است. قانون و حرف و ایده های اسلامی زیاد تصویب شده و هست اما در اجرا متاسفانه بسیار ضعیف اند. این ایده ها یا ابلاغ نشده و یا اگر شده به کسانی ابلاغ می شود که خودشان معتقد به این مساله نیستند. متاسفانه اتفاقات فرهنگی که الان دارد می افتد آمیخته با یک فرهنگ غیر ایرانی و غیر اسلامی است و نقش زن در رسانه آنگونه که مورد تایید و نظر اسلام ناب است به تصویر کشیده نمی شود.

15- خواسته های شما از تشکل های داخل دانشگاه و از مسئولین دانشگاه چیست؟

یکی انجام کارهای فرهنگی در راستای جا انداختن مساله حجاب و دوم مطالبه از مسئولین برای به وجود آوردن فضاهایی که حد شرعی ارتباطات دختر و پسر در آنها رعایت بشود.  بعضی فضاهای دانشگاه، مثل کتابخانه مثل بوفه،  باید جداسازی درونش صورت بگیرد. از مسئولین دانشگاه ها انتظار داریم که یک فعالیت درست و پیگیر منظم و با اخلاق در سطح دانشگاه ها صورت بگیرد و در این راستا امر به معروف و نهی از منکر را دوباره در سطح دانشگاه احیا کنند. این یک دستور و واجب الهی است که مهجور مانده است.

ما به صورت یک جنبش خودجوش داریم این کار را نجام میدهیم،  اما این مسئولیت اصلش بر عهده ی مسئولین است که قانون را در این زمینه پیاده کنند و فضاهای لازم برای ایجاد این امر را به وجود آورند.  دوم مطالبه عمومی یعنی هم مردم و هم دانشجوها پیگیر این امر باشند و هم مسئولین این را وظیفه خودشان بدانند. حیا باید در بین دانشجوها و کسانی که در دانشگاه وارد می شوند، نهادینه شود. اما متاسفانه الان در دانشگاه های ما، حتی معیارهای کف شرعی،  در زمینه حیا و حجاب و روابط دختر و پسر رعایت نمی شود. این مطالبه بزرگ ماست.

جنبش های مختلف دانشجویی الان شکل گرفته مثل جنبش دانشجویی عدالت خواهی، مثل جنبش دانشجویی که روی بحث ولایت کار می کند و یکی هم جنبش دانشجویی حیا است. یک جریان سازی باید در بین تشکل های مختلف دانشگاهی اتفاق بیفتد که در بین اعضای تشکل ها این امر واجب(امر به معروف و نهی از منکر) نهادینه بشود و بحث بشود که این باید در چه قالبی انجام بشود. به نظر من امر به معروف و نهی از منکر یک قالب ثابت دارد و مشخص است. اگر ما صحبت های امام خامنه ای را بررسی و بازخوانی کنیم در زمینه فرهنگی بیشتر تکیه ایشان روی بحث امر به معروف و نهی از منکر است. ایشان می گویند لازم نیست وقتی کسی دارد کار خطایی می کند بروید و فیزیکی اقدام کنید. ایشان می فرمایند فقط یک تذکر لسانی و زبانی کافی است. جلو بروید و بگویید این کاری که شما دارید می کنید خلاف شرع و حکم خداست . این کار را نکنید. این جریان باید در سطح بچه های مذهبی به وجود بیاید که همه امر به معروف و نهی از منکر را انجام بدهند. شاید به تنهایی سخت باشد ولی وقتی تشکل ها بییند وسط و از طرف اینها، بچه ها جمع آوری بشوند و به صورن منظم این کار انجام و برنامه ریزی بشود قابل اجرا خواهد بود. کارهای دیگری هم هست مثل برگزاری کرسی های آزاداندیشی برای جا انداختن این واجب الهی و روشن کردن و شفاف سازی و نهادینه کردن مساله امر به معروف و نهی از منکر.

حضور پررنگ تر مذهبی ها در سطح دانشگاه ها مساله مهم دیگری در اجرای امر به معروف و نهی از منکر است. بچه های مذهبی وقتی وضع نابه سامان فرهنگی در دانشگاه ها را می بینند خودشان را در رفت و امدها و در حضور در دانشگاه، محدود می کنند برای آنکه خود را حفظ کنند. در حالی که باید حضور را پررنگ تر کرد. در کنار آن از مسئولین امر،  مطالبه داشته باشیم و وضعیت را اصلاح کنیم. این حق ماست که بخواهیم در یک جامعه اسلامی کف شرعی در یک جامعه دانشگاهی رعایت بشود.

16- در سایت حیا مطلبی خواندم در مورد وضعیت پوشش در دانشگاه های مختلف دنیا. آیا فکر میکنید مسئولین از این قضیه اطلاع دارند اما باز به وضعیت پوشش دانشگاه های ایران اهمیتی نمی دهند؟

قطعا اطلاع دارند و مسئولین در جریان این امرهستند. مشکل این است که وارد بحث اجرا که می شویم مسئولینی که معتقدند می ترسند و پای اجرای آن نمی ایستند. که البته از امام علی علیه اسلام هم داریم که می فرمایند: امر به معروف و نهی از منکر نه اجلی را به جلو می اندازد و نه مالی را از بین می برد. برخی دیگر که قانون برای اجرا به آنها ابلاغ می شود، به دلیل اینکه اصلا خودشان اعتقادی به این مساله قانون را نیز اجرا نمی کنند.

مثلا فردی که در انتظامات دانشگاه مسئول است که هنگام ورود دانشجویان اگر وضعیت پوشش دانشجویی غیر شرعی بود و مطابق با قانون وضع پوشش دانشگاهی نبود؛  وقتی خودش به این قضیه معتقد نیست و در روابطش رعایت نمی کند چگونه می توان از او انتظاری داشت که به دانشجویان تذکر بدهد یا مانع ورود آنان بشود.

انتظار ما از مسئولین است که اول  افرادی را که برای اجرا و نظارت قانون  پوشش در دانشگاه می گذارند شایسته و صالح برای این کار باشند. دوم اینکه مسئولین بیایند از طریق تشکل های دانشجویی و با حمایت ایشان به این وضعیت حیا و عفاف رسیدگی کنند.

17- چرا برای جنبش حیا این آیه 104 سوره ال عمران را انتخاب کردید؟

این آیه برای امر به معروف و نهی از منکر است. خداوند دستور می دهد که عده ای بلند شوند و این امر واجب را انجام بدهند. ما هم برخاسته ایم که به این دستور الهی عمل کنیم. الان کسی امر به معروف و نهی از منکر نمی کند. ما داریم امر می کنیم به امر به معروف و نهی از منکر. اول این واجب باید در جامعه به صورت معروف شناخته بشود و بعد به آن عمل بشود.

18- مقاطع تحصیلی دانشجوهایی که در جنبش حیا فعال هستند در چه سطحی است؟

در همه مقاطع دارند همکاری می کنند از کارشناسی تا کارشناسی ارشد و دکتری و حتی عده ای از اساتید. عَلَمی بود که بلند شد و بسیاری زیر آن قرار گرفتند و دارند فعالیت می کنند.

19- چه دانشگاهی هایی تا کنون با جنبش حیا همکاری داشته اند؟

این حرکت از دانشگاه تهران شروع شد. اما الان دانشجویان زیادی از دانشگاه های مختلف همکاری می کنند. آمار دقیقی از تعداد دانشجوها نداریم چون از دانشگاه های مختلف و از طرق مختلف اعلام همکاری کرده اند و فعالند. فرمی نیست که بخواهیم آمار بدهیم بلکه یک جنبش دانشجویی است که طیف بیشماری از دانشجویان در آن فعال هستند.

دو پایگاه اصلی جنبش حیا یکی در دانشگاه تهران و دوم دانشگاه علم و صنعت است . دانشگاه علم و صنعت فعالیت متراکم و خوبی داشته اند و در زمینه بیانیه هم داده اند. سایتشان hayaiust.ir که به طور منظم به روز می شود.

بسیاری دانشگاه های دولتی تا کنون همکاری کرده اند. از دانشگاه های آزاد هم اعلام حمایت کرده اند. دانشگاه هنر تبریز، دانشگاه مشهد و اصفهان فعالیت هایی در این زمینه داشتند. ارتباط بین دانشگاه ها برقرار بشود دانشگاه های آزاد و دولتی و غیره. همه دانشگاه با هم کار کنند که این جنبش یک جنبش جریانی بشود.

ما روند خاصی برای پیوستن تشکل های دانشجویی یا هر گروه دانشجویی که خواست به جنبش حیا بپیوندد؛ نداریم. بنا بر این است که همه بیایند و زیر پرچم امر به معروف و نهی از منکر قرار بگیرند. اما جلساتی هم هست که برای هماهنگی اعضای جنبش و نحوه ی پیشبرد کار برگزار می شود.

مسیرهای ارتباطی با اعضای اصلی جنبش، ایمیل موجود در وبلاگ حیا و یا گذاشتن کامنت درقسمت نظرات وبلاگ است.

چارقد از مسئولین سایت حیا که وقتشان را در اختیار مجله قرار دادند، کمال تشکر را دارد.

بسم الله الرحمن الرحیم

این مصاحبه برای مجله الکترونیکی چارقد انجام شده است. همین گفتگو را با کمی ویرایش به تشخیص سردبیر اینجا ببینید.

 اصل مصاحبه در دو پست، اینجا ارائه می شود.

امام حسین(ع) می فرماید: (من برای اصلاح امت جدم قیام کردم و می خواهم که امر به معروف و نهی از منکر نمایم. پس هر کس مرا به خاطر حق، بپذیرد خداوند به حق سزاوارتر است – زیرا خداوند همان حق است و اوست که حق را وحی می نماید و از مردم می خواهد که در راه حق حرکت کنند – و هر کس مرا رد نماید، صبر پیشه می نمایم تا این که خداوند بین من و این قوم به حق قضاوت نماید که او بهترین قضاوتگران است.)  

1- لطفا اطلاعاتی در مورد جنبش "حیا"، اعم از تعداد دانشجویان دختر و پسر عضو این جنبش و اطلاعات دیگری نظیر اولین تاریخ فعالیت "حیا" و هدف از راه اندازی وبلاگ "حیا" را در اختیار خوانندگان نشریه الکترونیکی چارقد، قرار دهید.

اواخر اسفند ماه سال 1388، تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران جمع شدند و به بررسی وضعیت عفاف و حجاب در دانشگاه پرداختند. دلیل این گردهمایی و احساس ضرورت کردن برای بررسی وضعیت عفاف و حجاب دانشگاه، وضع نامناسب  پوشش عده ای از دانشجویان، در مراسم ها و همایش ها و در سطح دانشگاه و وضعیت معاشرت های آنان در دانشگاه بود؛ که اصلا وضع مناسبی نیست. البته اعتراض هایی شده بود اما به صورت رسمی نبود. عده ای از دانشجوها با رئیس دانشگاه تهران، آقای دکتر رهبر صحبت کردند و مواضع دیگر دانشجویان معترض به وضع عفاف و حجاب در دانشگاه را مطرح کردند و از رئیس دانشگاه تهران خواستند که بر اساس قانون مصوب در مورد پوشش دانشجویان در دانشگاه، به وضعیت نا به سامان عفاف و حجاب رسیدگی کنند. ما این مساله را قبول نداریم که گفته شود اصل مسئولیت متوجه خود دانشجویان است زیرا طبق اساسنامه ای که وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی در دانشگاه دارد؛ اصل مسئولیت در مورد اصلاح وضعیت عفاف و حجاب در دانشگاه و به اجرا درآوردن قانون مصوب در این زمینه، متوجه رئیس دانشگاه و دیگر مسئوولین در دانشگاه می باشد.

دانشجویان معترض دیدند که پس از این اعتراض، اقدامی نشد لذا تصمیم گرفتند که بر اساس مسئولیتی که حضرت امام خمینی (ره) بر عهده دانشجویان گذاشته اند خود اقدام کنند. در بند میم وصیتنامه حضرت امام خمینی (ره) خطاب به دانشجویان آمده است که اگر در مساله ی اصلاح فساد تذکری به مسئولین دادید و در مورد اصلاح آن وضعیت اقدامی نشد خودتان وارد عمل بشوید. ما هم بر اساس همین مسئولیتی که بر دوشمان حس کردیم اقدام کردیم. در اولین قدم، نامه ای سرگشاده خطاب به رئیس دانشگاه تهران، دکتر رهبر منتشر کردیم. این نامه در زمینه وضعیت نا به سامان عفاف و حجاب در دانشگاه ها و از جمله دانشگاه تهران بود.

 از نظر ما زمینه ساز بسیاری از مشکلات از جمله عقب ماندگی های علمی در دانشگاه ها، وضعیت نابه سامان عفاف و روابط غیر شرعی عده ای از دانشجوهاست. این نامه بیشتر تذکری بود به مسئولین امر، در مورد اصلاح وضعیت عفاف و حجاب در این دانشگاه و در دیگر دانشگاه ها و حتی در جامعه. بعد از این نامه با معاونین رئیس دانشگاه مصاحبه هایی انجام شد و جلساتی برگزار شد و قول هایی دادند مبنی بر اجرای قانون مصوب وضعیت پوشش در دانشگاه و اصلاح وضعیت کنونی، اما اقدامی صورت نگرفت. لذا نامه سرگشاده دوم از طرف دانشجویان معترض، خطاب به مسئولین امر منتشر شد . برای نگارش این نامه با عده ای از علمای تهران مشورت کردیم. از بعضی از مسئولین و اساتید دانشگاه کمک خواستیم؛ نظراتشان را جمع کردیم و نامه را منتشر کردیم. نامه دوم را با توجه به بعضی ار قوانینی که شورای انقلاب فرهنگی راجع به حجاب و عفاف و ارتباط های داخل دانشگاه تصویب کرده بود منتشر نمودیم . این دو نامه که در وبلاگ حیا هم هست؛ یک موج خوبی در دانشگاه ایجاد کرد و گفتمان حیا و عفاف و حجا ب از طرف همه قشر و همه طیفی مورد بحث واقع شد و راجع به مساله عفاف در دانشگاه، بین دانشجویان صحبت می شد. جلسات مختلفی با حضور تشکل های مختلف در دانشگاه برگزار شد و اساتید هم صحبت هایی در این جلسات کردند .

2-بازخورد داخلی و خبری این جنبش را چگونه دیدید؟

این قضیه به بیرون دانشگاه کشیده شد و خبرگزاری ها آمدند و این قضیه را پوشش خبری دادند و خیلی روی آن مانور دادند. از بیرون از ما درخواست شد که شما مواضعتان را بگویید. از این طرف بعضی از تشکل ها در درون دانشگاه خواستند قضیه را سیاسی جلوه بدهند با وجود اینکه ما چندین بار اعلام کرده بودیم که وابسته به هیچ تشکلی نیستیم. گفته بودیم که درد دین هست و به جایی وابسته نیستیم.

یک سری بیانیه ها و شبنامه ها در محیط دانشگاه و در خوابگاه ها توزیع کردند و گفتند که این ها از بیرون هدایت می شوند و وابسته به یک تشکل خاص هستند و از این جور صحبت ها. خواستند این گونه جلوه بدهند که این جنبش از بیرون رهبری می شود. بیشتر برای به حاشیه کشاندن بود و دلیل این کارشان هم این بود که این فسادی که در دانشگاه ها هست شده حیات و خوراک یک سری افراد و برخی تشکل ها.

در اردیبهشت ماه امسال، جدی تر از هر سال بحث مبارزه با بی حجابی و ضرورت وجود عفاف در جامعه بیش از پیش مورد توجه صدا و سیما و رسانه ها و مسئولین و آحاد ملت قرار گرفت. اما بعد از صحبت های رئیس جمهور این موضوع به کارگروه ها و مسئولین ادارت کشید و از گفتمان اجتماعی و عمومی کشور خارج شد.

از ابتدای مهر به این نتیجه رسیدیم که این اتفاق باید از داخل دانشگاه بیفتد و به تصویب قانون و گذراندن بخش نامه و این طور مسائل فکر کردیم، اما همانطور که می دانید سی سال است که این بخشنامه ها وقانون ها و تصمیم ها به آن نتیجه ای که باید نرسیده است. لذا با توجه به این حرف امام خمینی (ره)  که فرمودند دانشگاه مبدأ همه تحولات است به این نتیجه رسیدیم که این اتفاق باید از داخل دانشگاه بیفتد. همان جریانی را که از قبل از عید 88 پیگیری می کردیم دوباره از مهر 89 شروع به پیگیری آن کردیم. و در این راستا وبلاگ حیا توسط عده ای از دانشجویان معترض به وضعیت عفاف و حجاب در دانشگاه،  به پشتیبانی جنبش حیا، که از تاریخ 20 اردیبهشت 88 راه اندازی شده بود؛ جدی تر از قبل به فعالیتش ادامه داد.

3- چرا دانشجویان معترض و اعضای جنبش دانشجویی"حیا" اقدام به راه اندازی وبلاگ مستقلی نمودند؟

وبلاگ حیا هم بیشتر یک منبعی بر ای آن است که مواضعمان را اعلام بکنیم. دلیل اصلی اش هم این بود که بعضی از سایت ها ی داخل دانشگاه یا بیرون دانشگاه شروع کردند به اعلام مواضع ما و می نوشتند که جنبش دانشجویی حیا این را می خواهد و مواضعشان این است. این شد که دانشجویان معترض به وضعیت حجاب و عفاف و حیا در دانشگاه ها تصمیم گرفتند که خودشان تریبونی برای اعلام مواضع رسمیشان داشته باشند و وبلاگ حیا برای همین منظور راه اندازی شد.

4- چرا جنبش اصرار دارد که اسامی دانشجویان فعال در این زمینه، مخفی بماند؟

بچه هایی که در این مجموعه فعالیت می کنند در بیرون از این مجموعه در جاهای مختلف دانشگاه هم فعال هستند. ما به عنوان یک جریان فکری - دانشجویی وارد شدیم و با این زمینه که قشر دانشجو یک قشر فرهیخته ای است که از فضای باز فکری و نظریه پردازی استقبال می کند؛ ما به عنوان یک قشر فرهنگی وارد شدیم و بر این مبنا بودیم که به عنوان دانشجو حول این مساله و گفتمان جدید صحبت و بحث کنیم.   اما عده ای این را برنتافتند و خواستند این جنبش دانشجویی را کانالیزه کنند و جریان سازی هایی بر علیه این حرکت انجام شد که قصد سیاسی جلوه دادن این جنبش فرهنگی را داشت. بعضی گروههایی هستند که در جریان سازی و ایجاد جنگ روانی مهارت دارند به همین دلیل تصمیم بر این شد که اسامی منتشر نشود تا جلوی فعالیتمان گرفته نشود. از طرفی هم چون  مساله حجاب یک مساله دینی است همه می دانند که دانشجویان معتقد و متعهد و مذهبی در این مجموعه فعال هستند.

5- چرا جنبش حیا؟ چرا عفاف و یا حجاب نه؟

زیرا فضای مناسب و درخور شأن دانشگاه، باید با همکاری هم دختران دانشجو و هم پسران دانشجو در دانشگاه ها ایجاد گردد. حجاب را هم متوجه فقط خانم ها نمی دانیم. حجاب هم برای دختران است و هم برای پسران. اما در جامعه  معمولا وقتی می گویند حجاب، همه آن را متوجه خانم ها می دانند. امروز متاسفانه آقایانی هستند که با بدترین و زننده ترین وضع پوشش در خیابان و مکان های عمومی حاضر می شوند و هیچ کس به دیده ی منکر به اینها نگاه نمی کند. کسی هم تذکری به آنها نمی دهد. بنایمان برا این است که علاوه بر مطرح کردن بحث پوشش برای خانم ها، بحث پوشش و حیا و عفاف را برای آقایان هم مطرح بکنیم و دیدگاه های اسلام بیان بشود.

 لذا به این دلایل، ذهن ما دنبال واژها ای گشت که تداعی کننده حجاب و عفاف برای هم دختران و هم پسران باشد و واژه حیا را برای این منظور مناسب دیدیم .دلیل ایجاد فساد در دانشگاه این است که حیا از بین رفته است.

6- ضرورت عملکرد "حیا" و فعالان دیگر فرهنگی در فضای فعلی سایبر با توجه به نظر مقام معظم رهبری راجع به اینکه در دوران شبیخون فرهنگی به سر می بریم را چگونه می بینید؟

از همین پنجره کوچکی که از ذهن چند دانشجو باز شده (سایت حیا) خیلی حرف هایی که شاید مسئولین نمی توانند به دلیل مصلحت اندیشی بزنند دانشجویان دارند آن را مطرح می کنند. برخی آرمان های انقلاب اسلامی هم از طرف مسئولین فراموش شده است. این تبلیغاتی که از طریق زسانه های ملی دارد منتشر می شود آن آرمان های اصیل انقلاب اسلامی نیست. هر چقدر هم حرف از این آرمان های فراموش شده بیشتر به میان می آید انگار دستی در کار است که ما را از آن دورتر می کند. حضرت آقا فرمودند که اینترنت یکی از مواهب الهی است و یکی از نقمت ها هم هست. مانند یک چاقوی دو لبه خطرناک است. ما به عنوان یک موهبت الهی از این رسانه استفاده کردیم و حرف ها و مطالب و مواضعمان را بیان می کنیم. الحمدلله از سایت حیا استقبال خوبی هم شده است. هم خبرگزاری ها هم سیات های مختلف هم بعضی مسئولین استقبال کرده وبعضا همکاری هم کرده اند.

7- طبق معرفی سایت حیا و مواضعی که بیان شده در آن، چقدر به امر به معروف و نهی از منکر در جامعه معتقدید؟

با توجه به مشورت هایی که با علما کردیم و فرمایشات حضرت امام خمینی (ره) و حضرت امام خامنه ای، به این نتیجه رسیدیم که درمان قطعی و اصلی مشکل فساد موجود در جامعه ، اعم از فساد اخلاقی و فساد فرهنگی و تنها راهکار اصلی برای درمان، امر به معروف و نهی از منکر است. امر به معروف و نهی از منکر به معنای لسانی آن. یعنی تذکر دادن و گفتن زبانی که به عنوان یک فرهنگ بین همه مردم باشد. یکی از دوستان می گفت امر به معروف و نهی از منکر چیز عجیبی نیست. یعنی اگر بدی دیدیم در جامعه تذکر می دهیم؛ اگر خوبی دیدیم تشکر می کنیم. اگر این فرهنگ در جامعه جاری بشود بسیاری از مشکلات فرهنگی حل خواهد شد.عده ای از مسئولین می گویند باید کار فرهنگی بکنیم، عده ای می گویند باید کار ضربتی بکنیم. اینها که هی راهکار تراشی می کنند آیا خودشان را جای شرع قرار داده اند؟ ما برای حل این معضلات یک راهکار داریم آن را هم خدا در قرآن آورده و به آن امر کرده است.  امر به معروف و نهی از منکر است. (در آیه 104 سوره آل عمران، می فرماید: ولتکن منکم امة یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر... به این معنی که از شما گروهی باشد که به خیر دعوت کند و امر کند به معروف و بازدارد از زشتی و بدی.) حال اینکه از چه راهی به این برسیم مساله ای است که در جمع های مختلف روی آن در حال کار شدن است و یکی از مباحث مهم و اساسی است که در جامعه دانشگاهی ما اکنون مطرح است.

8- به نظر شما امر به معروف و نهی از منکر امروز در جامعه ما جواب می دهد؟

ما معتقدیم که دین اسلام برای زمان خاصی نیست و بر این اساس در هر جامعه ای هم باید جواب بدهد. فلسفه وجودی قانون هم اصلا همین است. یعنی یک خط قرمز مشخص می شود و اگر کسی از این خط قرمز عبور کرد به او نذکر داده می شود و این کاملا عقلانی است حتی اگر نخواهیم به عنوان مبحث دینی هم به آن بپردازیم یک بحث عقلانی است.

9- چه تعریفی از وضعیت ایده آل عفاف و حجاب در دانشگاه ها دارید؟

وضعیتی که ما انتظار داریم، آن چیزی که می خواهیم اجرا بشود؛ اجرای همان قانون هایی است که در این رابطه تصویب شده است. اگر به آن قانون عمل شد بعد آسیب شناسی می شود، از طریق نظارتی که در دانشگاه انجام خواهد شد؛ بررسی می شود اگر ضعفی داشت، برطرف بشود. اگر قانونی باید اضافه بشود، اضافه شود. اما آنچه الان طالب آن هستیم همان اجرای قانون تصویب شده در خصوص حجاب و عفاف و ارتباطات در دانشگاه هست.

10- چرا هیچ کس تا کنون پیگیر اجرای قوانین مصوب در شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه بحث عفاف و حجاب در دانشگاه ها، نبوده است؟

جوی در چند سال گذشته در دانشگاه به وجود آمد که دانشگاه را  به سمت بی تقوایی برد. این مساله یکی از معضلات و دلایلی است که جلوی فعالیت علمی و پیشرفت علمی دانشگاه را هم گرفته است. یک بخش آن متوجه کم کاری و سهل انگاری تشکل ها می شود. یک بخش آن متوجه مسئولین است که از طرف آنها باید قانون اجرا و نظارت شود. مسئولین هم احتمالا اگر به این قضیه بپردازند از طرف کسانی که از این فساد نفع می برند؛ مورد اعتراض قرار می گیرند. بعضی از مسئولین هم نمی خواهند برای خودشان حاشیه درست بکنند و روحیه انقلابی در ایشان کمرنگ شده است و تا کنون برای اقامه این واجب الهی سینه سپر نکرده اند .  یک بخش هم متوجه خود دانشجوها هست. وقتی مسئولین فعالیتی نکنند، تشکل های دانشجویی هم فعالیت نکنند، دیگر از دانشجوها انتظاری نمی رود. این جنبش هم به این دلیل شکل گرفته است زیرا تشکل ها در این زمینه به وظیفه خود عمل نکردند؛ مسئولین هم در زمینه اجرا و نظارت وظیفه خود را انجام ندادند. لذا جنبش دانشجویی حیا شکل گرفت و شاید بتوان به نوعی از آن به عنوان جنبش مردمی درون دانشگاه، نام برد.