بسم الله الرحمن الرحیم

بیانات امام خامنه ای در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى‌ (19/12/1389)

در این «مناجات الشّاکین» که منسوب به حضرت سجاد (سلام اللَّه علیه) است، اولین شکایت این بزرگوار، شکایت از خودش است: «الهى الیک اشکو نفسا بالسّوء امّارة و الى الخطیئة مبادرة». بعد که مبالغى از خود شکایت میکند، آن وقت عرض میکند: «الهى اشکو الیک عدوّا یضلّنى». اول شکایت از خودمان، بعد شکایت از دشمن. باید این را مراقبت کنید.

 خب، حالا کى مراقبت کند؟ چگونه مراقبت کنیم؟ جوابش این است که در درجه‌ى اول، مسئولان و زبدگان و برجستگان و روشنفکران و دانشمندان و علما و کسانى که محیطِ تأثیر دارند، از رفتارهاى خودشان مراقبت کنند. همان طور که عرض کردیم، قدرت‌طلبى است، دنیاطلبى است، دنبال اختلاف رفتن است، جنجال درست کردن است،  خلاف اخلاق حرکت کردن است؛ که من در اینجا میخواهم روى این مسئله‌ى خلاف اخلاق حرکت کردن تکیه کنم.

 فضاى اهانت و هتک حرمت در جامعه، یکى از آن چیزهائى است که اسلام مانع از آن است؛ نباید این اتفاق بیفتد. فضاى هتک حرمت، هم خلاف شرع است، هم خلاف اخلاق است، هم خلاف عقل سیاسى است. انتقاد، مخالفت، بیان عقاید، با جرأت، هیچ اشکالى ندارد؛ اما دور از هتک حرمتها و اهانتها و فحاشى و دشنام و این چیزها. همه هم در این زمینه مسئولند. این کار علاوه بر اینکه فضا را آشفته میکند و اعصاب آرام جامعه را به هم میریزد - که امروز احتیاج به این آرامش هست - خداى متعال را هم از ما خشمگین میکند.

من میخواهم این پیامى باشد به همه‌ى آن کسانى که یا حرف میزنند، یا مینویسند؛ چه در مطبوعات، چه در وبلاگها. همه‌ى اینها بدانند، کارى که میکنند، کار درستى نیست. مخالفت کردن، استدلال کردن، یک فکر سیاسى غلط یا یک فکر دینى غلط را محکوم کردن، یک حرف است، مبتلا شدن به این امرِ خلاف اخلاق و خلاف شرع و خلاف عقل سیاسى، یک حرف دیگر است؛ ما این دومى را به طور کامل و قاطع نفى میکنیم؛ نباید این کار انجام بگیرد. متأسفانه بعضى این کار را میکنند. من بخصوص به جوانها توصیه میکنم. بعضى از این جوانها بلاشک مردمان بااخلاص و مؤمن و خوبى هم هستند، اما خیال میکنند این وظیفه است؛ نه، من عرض میکنم این خلاف وظیفه است، عکس این وظیفه است.

 البته از نفوذها، از اغواهاى شیطانى دشمنان، از دخالتهاى دشمنان هم نباید غفلت کرد. همان طور که امام بارها میفرمودند، گاهى اینجور افراد وارد اجتماعات پرشور و مؤمن و مخلص میشوند و آنها را به یک سمتى و یک حرکتى میکشانند؛ از این هم نباید غفلت کرد؛ هم غفلتهاى ناشى از احساساتى شدن، هم ناشى از ندیدن دستهاى دشمن. بنابراین من بخصوص از جوانها میخواهم که نگذارند این فضاى غیبت و تهمت و فحاشى و هتاکى و شکستن حرمتها ادامه پیدا کند. وقتى که ادامه پیدا کرد، طبعاً همان طور سرایت هم میکند - مثل بیمارى مسرى - ناگهان مى‌بینید مثلاً در نمازهاى جمعه که محل خشوع و ذکر و توجه است، یک چنین چیزهائى گاهى احیاناً دیده میشود، که غلط اندر غلط است. انسان اگر چنانچه آن خطیب نماز جمعه را قبول ندارد، خب، اصلاً پاى خطبه‌اش نمى‌نشیند، به او اقتداء هم نمیکند، مى‌آید بیرون. یا حتّى گاهى اوقات در درسها، در محیطهاى علمى و درسى از این چیزها دیده میشود؛ که اینها غلط است، مضر است و مخالف مصلحت انقلاب است؛ اینها همان ضربه زدن و شکاف ایجاد کردن و تَرک‌دار کردن هیئت عظیم و شفاف و باشکوه نظام اسلامى است که دارد با قدرت حرکت میکند و پیش میرود.

بسم الله الرحمن الرحیم

توابین در تاریخ عده شان چند برابر شهدای کربلاست. همه هم در یک روز کشته شدند، اما تاثیرشان یک هزارم شهدای کربلا نیست. زیرا اینها در وقت خود نیامدند، کار را در لحظه ی خود انجام ندادند. دیر تشخیص و دیر تصمیم گرفتند. (امام خامنه ای)

بسم الله الرحمن الرحیم

انتقاداتی به نحوه ی نوشتن نامه ی کذایی که باعث فیلتر شدن سایت حسین قدیانی شد هست. اما انتقاد بزرگتر به نحوه برخورد مسئولین مربوطه در حوزه ی فیلترینگ است. چرا که این اولین وبلاگ ارزشی نبوده که به بهانه ای فیلتر می شود و اگر قانونی در این خصوص گذرانده نشود، احتمالا آخرین هم نخواهد بود.

با وجود اینکه فیلتر کردن سایت و وبلاگ جوانان مومن و ارزشی را صد درصد اشتباه می دانم، بازخوانی فرمایشات امام خامنه ای به جوانان در زمینه ی عدالت خواهی و نحوه ی سردادن فریاد عدالت خواهی مساله ای لازم و ضروری است.

امام خامنه ای در جمع دانشجویان شیراز فرمودند:

ببینید، شما میگوئید که ما شعار عدالت میدهیم؛ دانشجو را میگیرند، اما آن کسى را که به عدالت صدمه زده، نمیگیرند. قوه‏ى قضائیه چنین، یا دستگاه مسئول چنان. خوب، اینجا شما باید زرنگى کنید؛ یک لحظه از درخواست و مطالبه‏ى عدالت کوتاهى نکنید؛ این شأن شماست. جوان و دانشجو و مؤمن شأنش همین است که عدالت را بخواهد. پشتوانه‏ى این فکر هم با همه‏ى وجود، خودم هستم و امروز بحمداللَّه نظام هست.

البته تخلفاتى هم ممکن است انجام بگیرد؛ شما زرنگى‏تان این باشد: گفتمان عدالت خواهی را فریاد کنید؛ اما انتقاد شخصى و مصداق‏سازى نکنید. وقتى شما روى یک مصداق تکیه میکنید، اولاً احتمال دارد اشتباه کرده باشید؛ من مى‏بینم دیگر. من مواردى را مشاهده میکنم - نه در دانشگاه، در گروه‏هاى اجتماعى گوناگون - که روى یک مصداق خاصى تکیه میکنند؛ یا به‏عنوان فساد، یا به عنوان کجروى سیاسى، یا به‏عنوان خط و خطوط غلط. بنده مثلاً اتفاقاً از جریان اطلاع دارم و مى‏بینم اینجورى نیست و آن کسى که این حرف را زده، از قضیه اطلاع نداشته است.

بنابراین وقتى شما روى شخص و مصداق تکیه میکنید، هم احتمال اشتباه هست، هم وسیله‏اى به دست میدهید براى اینکه آن زرنگ قانوندانِ قانون شکن - که من گفته‏ام قانوندانهاى قانون شکن خطرناکند - بتواند علیه شما استفاده کند. شما از دادستان چه گله‏اى میتوانید بکنید؟ اگر یک نفرى به‏عنوان مفترى یک شخصى را معرفى کند و بگوید آقا او این افتراء را به من زده. خوب، شأن آن قاضى این نیست که برود دنبال ماهیت قضیه. اگر این افتراء گفته شده باشد، زده شده باشد، ماده‏ى قانونى آن قاضى را ملزم به انجام یک کارى میکند؛ لذا نمیتوانیم از او گله کنیم.

شما زرنگى کنید، شما اسم نیاورید، شما روى مصداق تکیه نکنید؛ شما پرچم را بلند کنید. وقتى پرچم را بلند کردید، آن کسى که مجرى است، آن کسى که در محیط اجراء میخواهد کار انجام دهد، همه حساب کار خودشان را میکنند. آن کسى هم که فریاد مربوط به محتواى این پرچم را بلند کرده، احساس دلگرمى میکند و کار پیش خواهد رفت. بنابراین به نظر من مشکلى در کار شما نیست؛ شما جوانهاى مؤمنى هستید که انتظار هم از شما همین است. هر شعار خوبى که داده میشود، بعد از اتکال به خداى بزرگ که همه‏ى دلها و زبانها و اراده‏ها دست اوست، تکیه به شما جوانهاست، امید به شما جوانهاست؛ این را بدانید. بالاخره همشهرى شما که از او شعر هم خواندید، میگوید:

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم‏

که در طریقت ما کافرى است رنجیدن‏

نرنجید؛ دنبال کار بروید. همین مطلب را عیناً خطاب به آن برادر عزیزى که به عنوان نماینده‏ى جامعه‏ى اسلامى، بسیار متین و شیوا مطالبى را بیان کردند، عرض میکنم. این حرفها، حرفهاى دل ماست؛ منتها فرق ما و شما این است که ما بر اثر تجربه‏ى روزگار فهمیده‏ایم که یک مقدارى باید انسان تحمل و صبر کند، شما جوانید و تازه از راه رسیده و پرشور و بى‏صبر! همه‏اش خوب است، غیر از این بى‏صبرى. البته این هم علاج ندارد. نه اینکه بخواهم بگویم خیلى علاج دارد؛ نه، ما خودمان هم این دوره‏ى شما را گذرانده‏ایم، میدانیم چه‏جورى است؛ ولى بالاخره این را من میخواهم به شما بگویم که همه‏ى این چیزهائى که شما گفتید و شعارش در این کشور داده شده، به حول و قوه‏ى الهى و به اذن‏اللَّه تحقق پیدا خواهد کرد. )

رهبر معظم انقلاب در 14/2/1387

پی نوشت:
_ سخنان رئیس قوه قضائیه مرتبط با فیلتر شدن وبلاگ قطعه 26
_ آقای حسین قدیانی، وبلاگ نویس انقلابی است و قلمش را در راه انقلاب اسلامی خرج کرده است. اما به نظر من با توجه به فرمایشات امام خامنه ای، در بالابردن علم عدالت خواهی و سردادن فریاد عدالت خواهی نباید اسم شخصی را آورد. از طرفی مسئولین قوه قضائیه هم نباید به این سرعت واکنش های اینچنینی داشته باشند. و بسیجی اصلا ویژگی اش همین مظلومیتش هست. بسیجی از دوست و دشمن، سیلی می خورد چه اشتباهی کرده باشد و چه اشتباهی مرتکب نشده باشد. در قضیه طلبه سیرجانی هم، برخورد های مسئولین قوه قضائیه هنوز برای ما قابل هضم نیست..  و در آخر همان که امام خامنه ای فرمودند: "نرنجید، دنبال کار بروید."

بسم الله

توصیه حضرت امام خامنه ای به جوانان این است که در زندگی شان روی سه مسئله تهذیب، تحصیل و ورزش برنامه ریزی داشته باشند و به جد آن را پیگیری کنند. از سال ها پیش که آقا این اصول و روش کلی زندگی را مطرح فرمودند، زیاد روی این سه موضوع متمرکز شده ام.  اما به ندرت توانسته ام هر سه را با هم اجرا کنم. در یک نگاه کلی می توان با جدیت گفت که کسانی برای حضور در زمان ظهور حضرت امام مهدی (عج) آمادگی دارند که در زمان غیبت ایشان روی این سه گزینه کار کرده باشند. اگر تهذیب نفس نداشته باشیم در زمان ظهور احتمال سقوط می باشد و اگر هم حق را بپذیریم احتمال اینکه از ضعف ایمان که ناشی از عدم تهذیب است به یاری حضرتش نرویم و تلاش های او و یاوران و اصحابش را به نظاره بنشینیم، زیاد است.

تحصیل و علم مفید که همان علمی است که حضرت امام علی علیه السلام در خطبه همّام می فرمایند: علم النافع، آن هم بسیار لازم و مورد نیاز است برای یاری امامی که بعد از قرن ها به پا می خیزد تا مستکبران و طاغوتیان را سر جایشان برای همیشه بنشاند. در آخر هم ورزش است که هم در کنار بقیه جنبه های زندگی، نشاط و قدرت جسمی و روحی لازم برای ادامه را می دهد و هم از نظر جسمی برای زمان ظهور، و حضور در عرصه های سخت جنگ و یا پشتیبانی در جنگ، بسیار موثر است.

باز هم طبق معمول دنبال برنامه ریزی برای به اجرا درآوردن این سه اصل هستم. سه اصل بسیاری کلی که هر یک شامل زیر مجموعه های زیادی است و از همه سخت تر تهذیب است و بعد تحصیل، ولی ورزش را اگر شروع کنی، انشاءالله دیگر در ادامه راه سختی ندارد. فَلیَتَوَکَّلِ المُتَوَکِّلون.

بسم الله

یعنى آن شخص نظامى که جلوى شما مى‏آید، چنانچه دیدید یقه‏اش باز است، یا دکمه‏اش افتاده، بدانید که قطعاً در میدان جنگ کم خواهد آورد! نه اینکه اگر یقه‏اش بسته بود و دکمه‏اش نیفتاده بود، کار را تمام خواهد کرد؛ نه، این جزو موضوع است؛ تمام موضوع نیست. یعنى اگر همه چیزش تکمیل باشد، اما مثلاً وقتى پیش شما مى‏آید، ببینید بند پوتینش باز یا شل است، یقین کنید که او در میدان جنگ آن کارى که شما مى‏خواهید، نخواهد کرد. باید کارش شسته رفته، مرتب، منظم و پُر و پیمان - در همان زمانی که از او متوقع است - باشد؛ شل و ول راه رفتن معنا ندارد.

 یک وقت یک افسر عالى‏رتبه حزب‏اللهىِ مشهور در ارتش نزد من آمد و از بس مقدس‏مآب بود، با دمپایى پیش من حاضر شد! به او گفتم اگر بعد از این تو را این‏طورى دیدم، راهت نمى‏دهم؛ برو! ردش کردم؛ بعد دفعه دیگر که آمد، دیدم بله، پوتین مرتبى به پا کرده است! بعضیها حزب‏اللهى‏گرى را با شل و ول بودن و بى‏نظم و بى‏ترتیبى اشتباه مى‏گیرند؛ حزب‏اللهى‏گرى که این نیست. رئیس حزب‏اللهى‏هاى همه ی تاریخ - یعنى امیرالمؤمنین (علیه‏السّلام) - مى‏فرماید: «و نظم امرکم»؛ باید منظم باشید. نظم چیست؟ همان آیینى است که از هرکسى خواسته‏اند. هرجا نظمى دارد؛ میدان جنگ هم نظمى دارد؛ نظامى هم نظم خاصى دارد؛ باید آن نظم را رعایت کنید.

(فرمایشات حضرت امام خامنه ای، نقل شده در دیدار با فرمانده و جمعى از روحانیون رزمى، تبلیغىِ تیپ 83 امام جعفر صادق(ع) 11/9/1370)

پی نوشت:
هرگونه استفاده از این مطلب، مجاز است.