بسم الله الرحمن الرحیم

جدیدا بالاخره پیگیر شعر و شاعری شدم. با اعتماد به نفس تمام، سه تا از غدرترین شعرهایم را در دو انجمن شعر خواندم. استاد بعد از نقد یکیش گفت اصلا ارزش نداره روش کار کنی و اصلاحش کنی. بعد اومدم خونه هی شعرهای اساتید معاصر رو میخونم و هی میگم چقدر زشته شعرش. هی میخونم و باز میگم شعر خودشونو نگاه کن چطوریه، بعد به من میگن شعرت بده و میگم اه اه. آخرای شبه و من توی سایت ها وبلاگ هاشون میچرخم و باز دارم شعر میخونم و میگم اه اه نگاه چی گفته! خواهرم میگه: با انجمن شعر مشکل پیدا کردی؟!! بلند میخندم. ظاهرا با خودم مشکل دارم فعلا!