بسم الله الرحمن الرحیم

در این شکی نیست که وبلاگ قطعه 26، به مدیریت حسین قدیانی یکی از برترین و فعال ترین وبلاگ های حامی انقلاب اسلامی و رسوا کننده ی ماجرای فتنه 1388 بود. عده ی زیادی از بچه حزب اللهی ها در آن ایام فتنه وبلاگ قطعه 26 را می خواندند و در دل برای نویسنده مطالب دعا می کردند که آنچنان افشاگری می نمود.

برای قطعه 26، هیچ دشمنی کف نزد، از طرفی دل بسیاری از جوانان امت حزب الله با خواندن مطالب افشاگر قطعه 26 در ایام فتنه، شاد می شد. همین نشان میدهد که قطعه 26، در حمایت از انقلاب اسلامی قلم می زده است.

در این هم شکی نیست که همه ما انسان ها عیوبی داریم و حسین قدیانی هم از این قاعده مستثنی نیست.

در ابن شکی نیست که بچه حزب اللهی ها را یک سری اصول مشترک عضو حزب خدا، کرده است و مردم آنها را با نام حزب اللهی می شناسند. و باز هم شکی نیست که همین حزب خدایی ها در خیلی دیدگاه های غیر اصولی سلائق گوناگون دارند. مهمش این است که همه با آن اصول مشترک زیر پرچم الله، برای رضای خدا، با دشمن خدا متحد شده و می جنگند.

واضح و مبرهن است سران سه قوه جایگاه بالایی دارند و در حد و شأنِ ما افسران جنگ نرم که تا پای جان ایستاده ایم اما تازه کاریم و خیلی جاها ناپخته نیستند و شأن و جایگاهشان از ما بالاتر است.

امام علی علیه السلام، با دستان خودش برای آن زنی که شوهرش در رکاب علی(علیه السلام) شهید شده بود، گندم آسیاب می کرد در حالی که آن زن به علی دشنام می داد. با دست خودش غذا دهان یتیمان او می کرد. چرا که الله در قرآن مجید در مذمت مردم فرمود: بل لاتکرمون الیتیم... (یتیم را گرامی نمی دارید). چه برسد به فرزندان شهدا.

اگر هم در آن نامه اشتباهی شده بود، این طریقه برخورد اشتباه بود. راهش این نبود.

چند روز است به مطلبی فکر می کردم که آخر هم به حقیقت پیوست. زیر پرچم جمهوری اسلامی، یک فرزند شهید آنقدر دلش به درد آید که بگوید: "آخرین نکته اینکه به قوه قضاییه نه جان می دهم، نه باج. و اگر لازم باشد من هم مثل شهید اندرزگو در آرایشهای مختلف ظاهر شده و قوه قضاییه را از هوش خود مچل خواهم کرد."

درگیری بین مسئولان کم بود که اکنون به امت و مسئولین هم کشانده بشود. اینجاست که امام خامنه ای فریاد میکند: أین عمار..

وقتی در کشمکش ها هیچ طرفی کوتاه نمی آید. در عین حال، هر دو طرف خود را عمار می دانند. وقتی هیچ طرفی بر اساس بصیرت دینی عمل نمی کند و در عین حال هر دو طرف خود را بصیر می دانند. عده ای دیگر هم به آتش به پا شده هیزم می ریزند. و وقتی عماری پیدا نمی شود تا در این بین روشنگری کند...

جذب حداکثری و دفع حداقلی کشک. ایرادی ندارد با فرزندان شهدا و ایثارگران دربیفتید. مانند محاربین و دشمنان نظام با آنها برخورد کنید. نه، حتی بدتر از آنها. در مقابل دشمن مصلحت حرف اول را می زند. اما فرزند شهید و ایثارگر ارزشی ندارد. تهدیدشان کنید. با آنها برخورد کنید. راستی طلبه سیرجانی از قلم نیفتد. در مقابل مفسدین اقتصادی که به دلایل مصلحتی همه جوره آزادند، باید تا موعد مقرر صبر کنید. ولی طلبه ای که فریاد عدالت خواهی سر می دهد را باید به دادگاه روحانیت کشید.

و معصوم فرمود: المرء یحفظ فی ولده... به فرض آنکه حسین قدیانی اشتباه کرده است؛ ای کاش فرزند شهید اکبر قدیانی هم، اندازه فرزند شهید همت و فرزند شهید باکری احترام داشت.

فرزند شهید قدیانی جرمش سنگین تر از دیگران بود چرا که بسیجی هم هست. ولایت فقیه را هم قبول دارد. بسیجی بودن جرم کمی نیست.

ای کاش ذره ای می توانستند فرزند شهید بودن را درک کنند. ای کاش برای خون شهدا احترام عملی هم قائل بودیم.

و ای کاش می فهمیدیم که الله در قرآن فرمود: محمد رسول الله، والذین امنوا معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم... رحماء بینهم...رحماء بینهم...