بسم الله

پس از شهادت سید عبدالحسین دستغیب امام جمعه موقت شهر شیراز، که توسط امام خمینی رحمة الله علیه منصوب شده بودند؛حضرت امام خمینی (ره) آیت الله حائری شیرازی را به امامت جمعه منصوب نمودند. از همان زمان سید علی محمد دستغیب، خواهرزاده شهیدِ محراب سید عبدالحسین دستغیب و پیروان و حامیانش مدعی این شده بودند که ایشان باید به امامت جمعه شهر شیراز منصوب می شد. آن سالهای جبهه و جنگ بود. همان سال ها بسیاری از رزمندگان و بسیجیان داوطلب شهر شیراز برای رفتن به جبهه از مسجد فتح که اکنون مسجد قبا نام دارد راهی جبهه می شدند. همان مسجد آتشی های معروف که این روزها محل تفرقه بین برادران مؤمن شیرازی شده است.  از همان اوایل که آیت الله حائری شیرازی امام جمعه شده بود بین هواداران سید علی محمد دستغیب باب کرده بودند که نماز جمعه را به امامت آیت الله حائری بخوانید ولی دوباره نماز ظهر و عصرتان را هم فرادا بخوانید.! شیطنت اطرافیان سید علی محمد باعث شد که بین دو عالِم تفرقه افتاد و به حسب آن سالهای سال بین مردم مؤمن شیراز تفرقه افتاده است. مثلا در مدارس و دانشگاه ها اینگونه باب است که دو حزب سیاسی دارند، حائری ها و دستغیبی ها.! پس از رحلت امام خمینی (ره) از طرف مقام معظم رهبری امام خامنه ای هم مجددا آیت الله حائری حکم امامت موقت جمعه را دریافت کردند.

در فروردین سال 1371 در شهر شیراز جانبازان در اعتراض به برخی بی توجهی های بنیاد جانبازانِ شیراز اعتراض می کنند که اراذل و اوباش و منافقین شهر، از این تجمع و اعتراض سوء استفاده می کنند و قسمت هایی از شهر را به آشوب و آتش می کشند. سپاه شیراز پس از ختم قائله تدبیر می کند و فردای آن روز مردم حزب الله و شهید پرور شیراز را برای شرکت در راهپیمایی فرا می خواند. آن روز بسیاری از مردم مؤمن شهر در راهپیمایی شرکت می کنند و همچنین بسیاری از مقامات لشکری و کشوری از جمله آیت الله حائری شیرازی و آیت الله سید علی محمد دستغیب. همان روز در بین جمعیت فرمانده سپاه وقت، بین آقایان حائری و دستغیب واسطه می شود و آن دو را آشتی می دهد تا بلکه تفرقه بین مردم هم از بین برود. مهر ماه همان سال (1371) فرمانده سپاه وقت از شیراز به شهر دیگری منتقل می شود که البته بسیاری این انتقال را با قضیه میانجیگری و آشتی مرتبط می دانند. معلوم نیست چه دستهایی در کار است که می خواهند این تفرقه بین مردم باقی بماند و چه افرادی پشت این قضیه هستند و از آن نفع می بند. دوباره همه چیز به همان حالت قبل بر می گردد و اختلاف میان آقایان بالاتر می گیرد و تفرقه بین مردم شهر بیشتر می شود.

تا سال 1388 بعد از جریان فتنه و اتفاقاتی که افتاد و زیر سایه این جریان، برخی از ‍آقایان وجهه اصلی خود را رو کردند. توهین علنی به ولایت، خارج شدن از کشتی انقلاب و نظام. مگر امام خمینی (ره) نفرمود پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد؟ اگر این آقایان امام خمینی را قبول دارند، نظام ولایی را قبول دارند، ولایت فقیه که در خط طولی ولایت معصوم است و ولایت معصوم در خط طولی همان ولایت خداست را قبول دارند پس این همه توهین و بی قیدی و کینه ورزیدن برای چیست؟ جز اینکه اینها از اخلاق رذیله ای همچون حسد یا جهل سر می گیرد که سال هاست در انسان ریشه دوانده و برای سرکوب آن کاری نکرده ایم؟

بعد از جریان فتنه 88 برخی خود را خوب نشان دادند و سکوت و حرف های در گلو مانده شان را فریاد کردند. باشد مهم نیست. اما چیزی که مهم است بصیرت ما و طرز برخورد ما با این افراد و جریان هاست. همیشه تفرقه بین انقلابی ها و ضد انقلاب ها بوده است. همیشه اختلاف و درگیری بین مذهبی ها و غیر مذهبی ها بوده است. اما جای تاسف دارد که اکنون در مسجد قبای شیراز اختلاف و درگیری بین نیروهای مؤمن و انقلابی است. بین جبهه رفته هاست. این همان آروزی طولانی و همیشگی دشمن انقلاب است. همان اتفاقی است که در دل دشمن از خوشحالی و ذوق قند آب می کند. اختلاف بین به اصطلاح جناح راست و چپ ارزشی شیراز است. بدتر از آن اختلاف بین مرزمان جبهه رفته سپاهی است.

خطاب به برادران سپاه و بسیج شیراز

بسیاری از شما از مسجد فتح(قبا) عازم جبهه شده اید. طلبه آیت الله دستغیب بوده اید. از همان دوران نوجوانی و جوانی از بعد از شهادت سید عبدالحسین دستغیب آن مرد خدا، پای درس های اخلاق سید علی محمد نشسته اید. بسیاری از همرزمانتان که با هم از همین مسجد عازم جبهه شده بودید شهید شدند. ولی کمی فکر کنید به دستور کدام امام ولو از مسجد قبا به جبهه می رفتید؟ برای که و برای چه می جنگیدید؟ به دستور سید علی محمد؟ و برای مسجد قبا؟ یا به دستور ولی فقیه زمان امام خمینی و در راه خدا و برای اسلام و حفظ انقلاب اسلامی و کشور؟

والله حزب و حزب بازی و چپ و راست کردن در این ورطه کنونی و در این برهه زمانی به صلاح اسلام و انقلاب نیست. روی برادران خود چوب و چماق کشیدن و به جون همرزمان جبهه و جنگ افتادن صواب نیست. هر دیده بصیری و هر قلب آگاهی شهادت می دهد که این کار و این رفتار خطای محض است و فقط از جهل یا نفس اماره سر میگیرد. سید علی محمد دستغیب به همان ولایت فقیهی که امام خمینی فرمود پشتیبانش باشید توهین کرده است. چرا؟ معلوم نیست. وارد چرای آن نمیشوم که خودش می داند و خدا. اما شما که جبهه رفته اید شما که امام خمینی را قبول دارید شما که نظام ولایی اسلام را قبول دارید با دیدن این توهین ها چرا باز سر کج کرده اید و چشم روی هم گذاشته اید؟

از این هم بگذریم. آن برادران سپاه هم که مرتب در فکر بستن در مسجد قبا هستند حتی اگر فکر می کنید ایده درستی هم هست با این شرایط کنونی و این برادرکُشی ها صواب و درست این است که از این کار دست بردارید. آقای سید علی محمد بالفرض و اگر هم دشمنی با نظام داشته باشد بی خطر است و این همه درگیری و خبرسازی و دشمن شادکردن گناهش بیشتر از نبستن در مسجد قبا است.

تنها راه حل وضع کنونی شیراز

جلوگیری از هرگونه تفرقه و ایجاد درگیری در اولویت است حتی با بایکوت خبری و عملی آیت الله دستغیب. آتشی تر کردن اوضاع و ایجاد جرقه بین افراد مؤمنی که تفکر متفاوت دارند، گناه است. به ضرر اسلام است. به نفع آن دست های پشت پرده ای است که سال هاست از این تفرقه لذت و نفع می برند.

سپاه باید با مسجد قبا و سید علی محمد دستغیب به طور حفاظتی عمل کند نه عملیاتی. یعنی اصل اوضاع را در دست بگیرد با پرهیز از به وجود آمدن هر گونه درگیری و اصطکاک تا خدا نظری کند و حق از باطل تمیز داده شود. گاهی وقت ها تکلیف به حفاظتی عمل کردن و وضعیت را در حالت سکوت قرار دادن و بایکوت خبری کردن است. همیشه تکلیف به جنگ و خونریزی علنی رفتار کردن نیست. برای این حرف هم گواهمان همان صلح حسنی و قیام حسینی باشد.

حرف آخر

سپاه شیراز بداند که این مسائل فقط مختص شهر شیراز نبوده است بلکه در بسیاری از شهرها پیش آمده و سپاه و مردم با قضیه به طور حفاظتی و با هوشیاری کامل برخورد کرده اند. بین سپاهیان در شهر های دیگر حرف و حدیثِ این است که چرا شیرازی ها بی تدبیری می کنند و از روی بصیرت به تکلیفی که باید عمل نمی کنند. در آخر دعا میکنم قبل از بدتر شدن اوضاع و به آشوب کشیده شدن شهر شیراز خداوند به عده ای بصیرت و به عده ای دیگر توفیق صحیح و درست تصمیم گرفتن و عمل کردن بدهد.

والسلام

پی نوشت:
_جریان سیاسی دیگری حدودا بیش از ده سال است که در شیراز راه افتاده است. این جریان ولایتی، معتدل(غیر افراطی) و پیرو رهبر است. بیشتر جوانان شهر شیراز عضو آن می باشند و در جلسات هفتگی و دیگر برنامه های آن شرکت می کنند. کانون رهپویان وصال که موسس آن سید محمد انجوی نژاد است و اکنون جریان سیاسی فرهنگی فعال شیراز می باشد.
_از سال 1388 آیت الله ایمانی به امامت جمعه موقت شیراز منصوب شدند و آیت الله حائری ساکن قم شدند.