بسم الله الرحمن الرحیم
زمانی از آن روز نگذشته است که فرمودی "برای زن بهترین چیز آن است که مردی او را نبیند و او نیز مردی را نبیند." امروز هم وقتی در اوج شرافت به این فرمایشتان می اندیشم بیش از قبل تحسینتان میکنم و عشق و ایمانم به شما بیش از همیشه می شود. بیشتر از همیشه درک میکنم که وقتی از تقسیم کار خانه زندگی مشترک توسط حضرت رسول(ص)، خوشحال شدی و از اینکه کار بیرون را از روی دوش شما برداشتند، دلیل خوشحالیتان بیش از پیش برایم واضح و مبرهن است. امروز وقتی یاد این فرمایش امیرالمومنین علی (ع) می افتم که فرمودند: محفوظ بودن و درخانه ماندن زن بر زیبایی اش می افزاید، کاملا معنی و دقت و کنه این مطلب را حس میکنم. شرافت زن به محفوظ بودن اوست و این حفیظ بودن و حفیظ ماندن در زیبایی زن اثر عمیقی دارد. امروز بیشتر از همیشه و قوی تر از همیشه و دقیق تر از همیشه، تو را ای بانوی عالمین و ای دخت عزیز رسول خدا(ص)، تو را الگوی خود می دانم. نه در حرف بلکه در عمل دنبال منش و روشت هستم. در تمام ابعاد زندگی ام تو را جستجو میکنم. یا مولاتی یا فاطمة الزهرا(س)، یاری ام کن یا مولاتی...
پی نوشت:
توضیحی در مورد " در اوج شرافت" : از روی تجربه می گویم اگر هنوز زنی به این سطح نرسیده باشد که زمانی که مردان را می بیند و یا اینکه مردان او را می بینند(منظور در محیطی عیر از محیط های مَحرَم است) با زمانی که در غیر این گونه محیط است برایش فرقی نداشته باشد(چه در ظاهر و چه در فکر و روحا)؛ نمی تواند اصل فرمایش خانم را درک کند و بفهمد. باید هم تجربتا و هم ذاتا و هم عملا و اعتقادا زن به چنین حدی برسد تا کنه مطلب را درک کند. من این را به شرافت برای زن تعبیر میکنم. نوعی بی نیازی و اصالت آرمیده در حلقه ی عفاف و حیا و قدرت ِ توأمان.
