بسم الله الرحمن الرحیم
می گوید سید مرتضی آوینی را نمی شناختم. شاید به جهت کار زیاد و وقت نداشتن برای کارهای غیر، حتی تلویزیون دیدن او را نمی شناختم. یک روز ظهر که در دفتر کارم بودم و مشغول انجام وظایف، آمدند و گفتند که سید مرتضی آوینی آمده برای ساختن فیلم های مستندش مجوز ورود به فکه را می خواهد. گفتم صادر کنید بیاورید. برگه مجوز را آوردند مهر و امضا کردم. چند قسمت از روایت فتح را دیده بودم اما بچه ها نگفتند که سید همان کارگردان برنامه معروف روایت فتح است. اگر گفته بودند شاید قبل از رفتنش و در هنگام صدور مجوز زیارتش می کردیم. خلاصه مجوز را دادیم و سید رفت.... و بعد خبر شهادتش را آوردند و تازه فهمیدم برای شهادت مجوز صادر کرده ام.! البته مجوزی که از قبل صادر شده بود و ما فقط واسطه ی از بین بردن موانع ورود بودیم.!
هروقت که سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی می شود این خاطره اش را گاهی همراه با ناراحتی تعریف می کند. و گاهی هم با شوخی و خنده می گوید تقصیر من بود...!
مکه برای شما ، فکه برای من ، بالی نمی خواهم . این پوتین های کهنه هم می توانند مرا به آسمان ببرند...شهید آوینی
