• وبلاگ : قصر شيــرين
  • يادداشت : هواي دلم ابري است
  • نظرات : 2 خصوصي ، 8 عمومي
  • چراغ جادو

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    سلام

    دقيقا زدين به هدف.

    كاملا موافقم.

    يا علي

    بسم رب المهدي روحي فداه

    با سلام،

    ايوان نجف عجب صفايي دارد... حيدر بنگر چه بارگاهي دارد ...

    بصير باشيد و سربلند

    آخر و عاقبت هممون هم ختم به شهادت

    التماس دعا و يا علي عليه السلام

    سلام

    با افتخار لينك شديد.

    سلام خواهر!

    با اين مطلبتون كاملا موافقم وحاضرم تو مجامع ودادگاههاي بين المللي به شدت ازش دفاع كنم!!!!

    من نظرم اينه كه اينا تلنگري بيش نيست از جانب حضرت دوست كه اي بنده من هيچ كس و هيچ وقت و هيچ جا بيشتر از من با تو نيست.

    پس توام هميشه با من باش.

    تازه اينترنتي شدم.بهم سر بزنيد و اين تازه كار رو راه بندازيد.

    ياعلي

    امام صادق عليه السلام: کسى كه خداوند او را از ذلت گناهان به سوى عزت و ارجمندى تقوا فرستاد او را بدون مال بى نيازى بخشيد و بدون قوم و قبيله عزت داد و بدون مونس ‍ آرامش بخشيد.
    سلام
    از همان وقت هاي دلتنگي است؟
    که اتفاقا هيچ کس هم نيست....؟
    منم هيچ کسم؟


    لحظات تنهايي انسان ها از زيبا ترين لحظاتشونه.شايد بشه گفت از توفيقاتي که خدا به انسان ميده همين تنهايي و احساس تنهايي هست.چرا که تو اون لحظات هست که مومن بيشتر و بيشتر خلا معشوق واقعي اش رو حس ميکنه.الحمد لله.اللهم الرزقني في الدنيا زياره الحسين و في الاخره شفاعه الحسين.
    وقتي انسان ياد مرگ کرد،تازه ميفهمه چقدر تنهاست.تازه يادش مياد جقدر بي کس و بي پناهه و هيچ کسي قادر نيست بهش کمکي بکنه.تازه زندگيش معنا پيدا ميکنه و به خودش تکوني ميده و دست به کار ميشه تا از چند لحظه اي که تو دنياست استفاده بکنه.تازه ميفهمه که اگه به شهوات و لهو و لعب و مستي ها سرگرم بشه معناي زندگي يادش ميره و لحظاتش بيخود و بي جهت ميگذرن.اون وقته که براي لحظاتش ارزش قائله.اميدش از همه بريده ميشه و ميفهمه که فقط و فقط خودش هست و خداش.اگه نجنبه، موقع مرگ هيچ کس به دادش نمي رسه.
    سلام به شما خواهر گرامي
    به شخصه ياد گرفتم به کسي وابسته نباشم،از کسي انتظاري نداشته باشم،و کلا به کسي اعتماد نکنم.انسان کلا به نظر من در اين دنيا تنها و متحير و سرگردان هست،اگر به مستي ها و شهوات و ... روي مياره،به دليل اينه که ميخواد يادش بره که کيه و از کجا مياد و به کجا ميره.اما انسان شجاع از ياد مرگ نمي ترسه،بهش فکر ميکنه و براي لحظاتي که اينجاست برنامه ريزي ميکنه.