سلام
هميشه با خودم فکر ميکردم که خدا وقتي انسان را در بوته ازمايش قرار مي ده همه صبر استقامت تحمل بردباري رو هم بهش ميده .
امتحان ازمايش صبر بردباي استقامت نتيجه همه چيز از اوست به سوي اوست پس نقش انسان اينجا چيه که بايد پاداش رو بگيره در صورتي همه کار او انجام داده . وقتي به اينجا ميرسي تمام نفسانيات و اوج غرور خودخواهي رو به عينه مي بيني و نياز به چشم بصيرت هم نداره و تمام وجودت بند بند ميشه (اوج تضرع)چه حالي داره ادم ميخواد جان بده . اين کلام امام خميني غوغايست : ما بندگاني هستيم که هيچ نداريم. ما هيچيم و هر چه هست تويي .
