سفارش تبلیغ
صبا ویژن

90/5/27
1:19 عصر

روزه خواری علنی، دشمنی آشکار با خدا

بدست قصر شیرین در دسته دست نوشت های اجتماعی

بسم الله الرحمن الرحیم

در تفاسیر و روایات آمده که روزه بر بندگان خدا در تمام ادیان واجب بوده است. ادیان بنابر تعالیم خاص خود، در کیفیت و نحوه ی روزه داری با هم متفاوت بوده اند اما اصل روزه گرفتن در همه آنها مشترک بوده است. بنابراین روزه، واجبی است از طرف خالق انسان و بر مخلوق است که خشنودی خالق را بر هر چیز ارجح بداند.

در قرآن در سوره مبارکه بقره، آیه 183 خداوند می فرماید: ای افرادی که ایمان آورده اید روزه بر شما مقرر شده، همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند مقرر شد؛ باشد که پرهیزگار شوید.

در دین ما که اسلام است نیز، روزه قوانین خاص خود را دارد. یک مسلمان هر کجای این هستی پهناور که باشد در ماهی که خداوند برای روزه در دین اسلام قرار داده است و در کتاب خود بر آن تاکید نموده، باید روزه بگیرد. یعنی در هر جای دنیا و زیر لوای هر پرچم و ملتِ هر دولتی که باشیم باید در ماه رمضان،  روزه بگیریم.

متاسفانه امروز، قبح روزه خواری علنی دارد از بین می رود. بعضی فرهنگ نگه داشتن حرمت ماه خدا هنوز برایشان جا نیفتاده است. برخی دیگر با نیات سیاسی به روزه خواری علنی دست می زنند. در حالی که ماه رمضان همه جای دنیا برای مسلمانان رمضان است حتی اگر در زیر لوای کفر و ظلم زندگی کنند.

در سوره بقره، آیه 185 خداوند فرموده: "روزه واجب در ماه رمضان است. ماهی که قرآن به عنوان راهنمای مردم و نشانه های هدایت و جدا کننده ی حق از باطل در آن نازل شده است. پس آن کس از شما که در ماه رمضان در سفر نباشدباید آن را روزه بدارد. و آن کس که بیمار یا در سفر است باید روزهای دیگری را به همان مقدار روزه بگیرد. خداوند آسایش شما را می خواهد نه زحمت شما را. هدف این است که این روزها را تکمیل کنید و خدا را به خاطر اینکه شما را هدایت کرده بزرگ شمارید. باشد که شکرگزاری کنید."

اگر ما مسلمانیم و خدا را می پرستیم باید برای دستوراتش ارزش و حرمت قائل باشیم. روزه خواری علنی یک مسلمان در ماه مبارک رمضان، به معنی دشمنی آشکار با خداوند است. چرا که گناهانی که از انسان سر می زند معمولا در خلوت است و کسی گناهش را در ملا عام جار نمی زند. روزه خواری در ماه رمضان نیز همین است. اگر علنی شد به مثابه این است که فرد دارد گناهش را آشکارا فریاد می زند و گناه همان نافرمانی از دستورات حق است و وقتی که آشکارا شد نوعی مبارزه با خالق است. و حواسمان باشد که لایَضِلُّ رَبّی وَ لایَنسی..."پروردگار هرگز گمراه نمی شود و فراموش نمی کند."